ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΟΥ ΣΟΥ

<><>

<><>

	25.1
	ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΟΥ ΣΟΥ Το Wushu, ένα από τα παλιά τιμημένο άθλημα στη Κίνα τόσο πίσω στο χρόνο όσο οι οικογενειακές κοινότητες στις πρωτόγονες κοινωνίες. Την εποχή εκείνη, εμφανίστηκαν το “Xi” (άθλημα) της Jaodi (πάλης) και το “Wu” (χορός ή άσκηση) του “Ganqi” (τσεκούρι και ασπίδα). Αυτά είναι τα παλαιότερα έμβρυα του Wushu, που χρησίμευσαν σαν μέσα για την επίτευξη υγείας, για θεραπεία από ασθένειες, για μακροζωία, για ανάπτυξη μαχητικής θέλησης, για εκπαίδευση σε στρατιωτικές ικανότητες στα μέλη αυτών των κοινωνιών. Κατά τη διάρκεια των δυναστειών Shang και Zhou, εμφανίστηκαν δραστηριότητες του Wushu, που χρησίμευσαν σαν μέσα εκπαίδευσης στρατιωτών και σαν μάθημα, όπως και κατά τη διάρκεια των κρατικών πολεμικών περιόδων δόθηκε έμφαση στις εφαρμογές για το πεδίο της μάχης. Για την επιλογή στρατιωτών, ο διαγωνισμός “Jiao” (πάλης) γινόταν κάθε χρόνο την άνοιξη και το φθινόπωρο. Τότε η δραστηριότητα μάχης με σπαθί έγινε πολύ δημοφιλής. Κατά τη διάρκεια των δυναστειών Qin και Han, αθλήματα χορού παρόμοια με τις ασκήσεις ρουτίνας, όπως το παιχνίδι του πλατύστομου σπαθιού, του τσεκουρομάχαιρου, του σπαθιού, του κονταριού με διπλό τσεκούρι, εμφανίστηκαν διαδοχικά. Δραστηριότητες, όπως η μάχη με γυμνά χέρια, ο διαγωνισμός πάλης και η μάχη με σπαθί αναφέρονται στα “Χρονικά των τεχνών” / “βιβλίο Han”: “Βιογραφία του Αυτοκράτορος Wu” / “βιβλίο Han και πρόλογος” / “σε παραβολή”. Κατά τη διάρκεια των δυναστειών Tang και Sung με συμμετοχή πολιτών δημιουργήθηκαν πολλές οργανώσεις Wushu, όπως η σχολή Yinglue (παιχνίδι του ραβδιού) η σχολή τοξοβολίας, η σχολή Xiangpu (παρόμοιο με το σημερινό σούμο) και Xiangpu καλύβα κ.λ.π. Εμφανίστηκαν επίσης οι ονομαζόμενοι Luqi, άνθρωποι που κέρδιζαν τη ζωή τους παρουσιάζοντας στους δρόμους; “Άσκηση στις γροθιές”, “Κλωτσιές”, “Άσκηση στο ραβδί”, “Παιχνίδι του ράβδιού”, “Χορός με σπαθί και δόρυ”, “Χορός του σπαθιού”, “ Δόρυ και ασπίδα”, “Σπάθι και ασπίδα”. Επειδή ήταν δημοφιλής, η μάχη με γυμνά χέρια και το σούμο εμφανίστηκε το είδος διαγωνισμού Leitai (μια ανοιχτή παλαίστρα για συναγωνισμό). Υπήρχαν διαιτητές και απλοί αγωνιστικοί κανόνες γι’ αυτούς τους ήδη υπάρχοντες διαγωνισμούς και οι νικητές αμείβονταν γενναιόδωρα. Σκήνες πάλης και μάχης αναφέρονται στο “χρονικά πάλης” του Tiaoluzi. Η πυγμαχία και το παιχνίδι των όπλων αναφέρονται στην ιστορία ως εξής: 32 φόρμες, πυγμαχία 6 βημάτων, πυγμαχία του πιθήκου, πυγμαχία Bazi, πυγμαχία Si, πυγμαχία Shaolin, εσωτερική πυγμαχία, ραβδί του Yudayou, ραβδί Qingtian (πράσινο χωράφι), ραβδί Shaolin, ραβδί του Zhang, δόρυ του Yang, δόρυ του Ma, μικρό ακόντιο του Li, καλάμι του Sha, δόρυ του Liuhe, δόρυ του Emei, δόρυ Shaolin, απλό πλατύστομο σπαθί, διπλό πλατύστομο σπαθί, πλατύστομο σπαθί Yanyue, 24 φόρμες με σπαθί κ.λ.π. : Κατά τη διάρκεια της δυναστείας Qing με την ανάπτυξη της πυγμαχίας και του παιχνιδιού των όπλων, διαμορφώθηκαν σταδιακά διάφορες σχολές γι’ αυτό, όπως Taijiquan, Xingyi Quan, (πυγμαχία φόρμας και θέλησης), Baguazhang (8 διαγράμματα παλάμης). Διαμορφώθηκε σύστημα πάλης και αναπτύχθηκε επίσης η μάχη με γυμνά χέρια. Το καιρό της Δημοκρατίας της Κίνας (1912 - 1949) εμφανίστηκαν παλλές οργανώσεις Wushu με τη μορφή πυγμαχικών συλλόγων όπως η Εταιρεία των δεξιοτεχνών των πολεμικών τεχνών και η Εταιρεία φυσικής αγωγής. Η αθλητική Εταιρεία Jingwu ιδρύθηκε στη Σαγκάη το 1910 και διαδοχικά ιδρύθηκαν η Κινέζικη Εταιρεία δεξιοτεχών πολεμικών τεχνών και η πυγμαχική. Εταιρεία Zhirou. Αυτοί οι σύλλογοι Wushu επέδρασαν σημαντικά στη διάδοση και την εξέλιξη του Wushu. Το 1928 ιδρύθηκε από τη δημοκρατική κυβέρνηση στο Nanjing το Κεντρικό Ιστιτούτο Wushu. Μετά απ’ αυτό ιδρύθηκαν τοπικά Ινστιτούτα Wushu σε πόλεις, επαρχίες, πρωτεύουσες επαρχιών. 2 εθνικά πρωταθλήματα οργανώθηκαν από το Κεντρικό Ινστιτούτο το 1928 και το 1933 στο Nanjing όπου διεξήχθη συναγωνισμός σε μακρά όπλα, κοντά όπλα, ελεύθερη πυγμαχία και πάλη. Το 1939 οργανώθηκε Κινέζικη αποστολή Wushu για να επισκεφθή την Ανατολική Ασία. Το ίδιο έτος η Κινέζικη ομάδα Wushu πραγματοποίησε επίδειξη στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο. Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, το Wushu αποτέλεσε στοιχείο της σοσιαλιστικής κουλτούρας, της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού για το λαό και εξελίχθηκε θεαματικά.. Το 1953 κατά την εθνική επίδειξη παραδοσιακών αθλημάτων στο Tianjin το Wushu ήταν το κύριο άθλημα. Το Wushu χαρακτηρίστηκε κανονικό μάθημα για το τμήμα φυσικής αγωγής των τοπικών αθλητικών Ινστιτούτων. Το 1956 ιδρύθηκε στο Πεκίνο η Κινέζικη Ομοσπονδία Wushu.Έτσι το Wushu μεταβλήθηκε σε επίσημο αθλητικό γεγονός. Η πρώτη διατύπωση “Κανόνων συναγωνισμού του Wushu” συντάχθηκε από τη Κρατική Επιτροπή φυσικής αγωγής και αθλητισμού το 1958. Ασκήσεις ρουτίνας όπως το απλοποιημένο Taijiquan, Changquan, το παιχνίδι του πλατύστομου σπαθιού, το παιχνίδι του σπαθιού, το παιχνίδι του ακοντίου, το παιχνίδι του ραβδιού, ανώτερου μέσου και στοιχειώδους επιπέδου, δημοσιεύθηκαν διαδοχικά και βοήθησαν πάρα πολύ στη δημοτικότητα και την εξάπλωση του Wushu. Το γενικό και το ειδικό κυβερνητικό πρόγραμμα ανάπτυξης του Wushu που εκπονήθηκαν πρόσφατα από το πρώτο Εθνικό Συνέδριο Wushu που έγινε στο Πεκίνο το 1982, επέφεραν ανάπτυξη του Wushu σε νέα κλίματα. Υπό την αιγίδα της Κινέζικης φυσικής αγωγής, της Επιτροπής Αθλητισμού και της Κινέζικης Ομοσπονδίας Wushu ιδρύθηκαν ομοσπονδίες Wushu, σχολές Wushu, σύλλογοι Wushu, εταιρείες έρευνας, ομάδες Wushu από αθλητικές σχολές ερασιτεχνών, διδακτικά κέντρα, σε πόλεις και διάφορες περιοχές, διαμορφώνοντας ένα δίκτυο δραστηριοτήτων Wushu για τις μάζες και ένα φαρδύ μοναπάτι για την εξέλιξη του Wushu. Όλα τα σχολεία έκαναν το Wushu μέρος της φυσικής αγωγής. Σύλλογοι Wushu και ομάδες οργανώθηκαν σε μερικά κολλέγια και πανεπιστήμια. Η ειδικότης του Wushu άρχισε να διδάσκεται σε Ινστιτούτα Φυσικής Αγωγής σε πτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Το πτυχίο Master για το Wushu ορίσθηκε από το Συμβούλιο Επικρατείας το 1984. Εγκρίθηκε από τη Κινέζικη Κυβέρνηση η ίδρυση του Κινέζικου Ινστιτούτου Έρευνας για το Wushu το 1986 με υψηλού επιπέδου αρμοδιάτητα για τη διενέργεια ακαδημαϊκής και τεχνικής έρευνας για το Wushu. Για να μεταλαμπαδεύσει και να εξελίξει αυτή τη πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά διεξήχθει μια εθνικού εύρους έρευνα για να αποκαλύψει τη κατάσταση γενικά του Wushu στη Κίνα. Η εργασία ανακάλυψης, συλλογής και συγκόλλησης υπήρξε επιτυχής. Με βάση αυτά ολοκληρώθηκαν και εκδόθηκαν τα βιβλία “Λεπτομερής σκιαγραφία της Ιστορίας του Κινέζικου Wushu”, “Αρχεία της Κινέζικης Πυγμαχίας και οπλομαχίας” Ο συναγωνισμός σε πειραματικό επίπεδο στην ελεύθερη πυγμαχία ξεκίνησε το 1979 και εξελίχθηκε σε αθλητικό γεγονός το 1989. Με σκοπό τη συμβολή στην υγεία και την ευεξία του ανθρώπινου όντος και την εγκαθίδρυση του Wushu σαν ένα αθλητικό γεγονός για την ανθρωπότητα, η προβολή του αθλήματος στο εξωτερικό πραγματοποιήθηκε μετά το 1983 μέσω προγραμμάτων “βήμα προς βήμα” Η κεντρική και οι τοπικές διοικήσεις, έστειλαν αποστολές Wushu, ομάδες, δασκάλους και ειδικούς στο εξωτερικό για να κάνουνε επιδείξεις και διαλέξεις. Το πρώτο Διεθνές Τουρνουά Wushu διεξήχθη στο Xian το 1985, και σχηματίσθηκε η Προκαταρκτική Επιτροπή για τη Διεθνή Ομοσπονδία Wushu. Το 1986 το δεύτερο Διεθνές Τουρνουά Wushu διεξήχθη στο Tianjin. Το 1987 διεξήχθη το πρώτο πρωτάθλημα Ασίας Wushu στο Yokohama της Ιαπωνίας και ιδρύθηκε η Ασιατική Ομοσπονδία Wushu. Το 1988 διεξήχθησαν στην Κίνα το Διεθνές Φεστιβάλ Wushu και ο Διεθνής Διαγωνισμός και το Διεθνές Τουρνουά ελεύθερης πυγμαχίας στο Hangrhan και το Shenrshen, που διαμόρφωσαν την ελεύθερη πυγμαχία σε άθλημα με κανονισμούς στη διεθνή αρένα. Το δεύτερο Ασιατικό Πρωτάθλημα Wushu έγινε στο Hong Kong το 1989. Το 1990 στους ΧΙ Ασιατικούς αγώνες στο Πεκίνο το wushu εισήχθη ως επίσημο άθλημα. Ομάδες Wushu από 11 χώρες και περιοχές συμμετείχαν στο διαγωνισμό Wushu. Το ίδιο έτος επισήμως ιδρύθηκε η Διεθνή Ομοσπονδία Wushu. Όχι μόνο έλαβε το Wushu μεγάλη ανάπτυξη στη χώρα του τη Κίνα, αλλά επίσης βαθμιαία υλοποιήθηκε ο μεγάλος στόχος “η διάδοση παγκοσμιώς του Κινέζικου Wushu”. Το Κινέζικο Wushu έχει ταξινομηθεί σε δύο μείζονες κατηγορίες με κριτήριο τη μορφή της άσκησης ρουτίνας και την ελεύθερη πυγμαχία. 1) Οι ασκήσεις ρουτίνας Οι ασκήσεις ρουτίνας του Wushu που πραγματοποιούνται είτε με γυμνά χέρια είτε με όπλα, ή με “set“ μάχης περιλαμβάνουν κλωτσιές, χτυπήματα, κινήσεις ρίψης, αρπαγής, χτυπήματος και σπρωξίματος μέσα σε set ασκήσεως ρουτίνας σύμφωνα με ορισμένους κανόνες και πρότυπα που περιλαμβάνουν ποικίλους συνδιασμούς επίθεσης και άμυνας, προώθησης και υποχώρησης, δυναμικές και στατικές θέσεις, ταχύτητα και βραδύτητα, σκληρότητα και απαλότητα, σταθερότητα και αδειοσύνη κ.λ.π. Α) Ασκήσεις Wushu με γυμνά χέρια: Σ΄αυτή τη κατηγορία ανήκουν όλες οι τεχνικές μάχης με γυμνά χέρια, που περιλαμβάνουν Changquan (Chanquan και Huaquan) taijiquan, nanquan, Xingyiquan, banguazhang, bajiquan, tonghiquan, fanziquan, pignaquan, chnojiaoquan, ditangquan, xiangxingquan, κ.λ.π. α) Changquan που περιλαμβάνει chanquan και huaquan, είναι μια μεγάλη σχολή το Wushu, που χρησιμοποιεί τις τρείς φόρμες παλάμης quan zhang και gai και τις πέντε στάσεις gongbu, mabu, xubu και xiebu. Χαρακτηρίζεται από άνετες και ανοιχτές στάσεις γρήγορες και δυνατές κινήσεις και καθαρό ρυθμό. Χρησιμοποιεί τεχνικές άλματος, κυλισμάτων και πτώσεων. Το Chaquan το huaquan και άλλες μορφές του changquan καθένα απ’ αυτά έχει μοναδικό στύλ και τα δικά του χαρακτηριστικά γνωρίσματα. β) Το Taijiquan είναι μαλακό ελαφρά και αργή άσκηση με γνωρίσματα τις συνεχείς, τις κυκλικές και ρέουσες κινήσεις. Διάφορα στο taijiquan φανερώνουν διαφορετικές απόψεις. γ) Το Nanquan περιλαμβάνει όλες τις σχόλες Wushu που είναι δημοφιλείς στη Νότια Κίνα. Υπήρξε μια ποικιλία σχολών και στύλ όπως των οικογενειών Hang, Liu, Lai, Li και Mo στην επαρχία Gnangdong και των σχολών Yongchun και Wuzu στην επαρχία Fujian. Καθένα απ’ αυτά παρουσιάζει τα δικά του γνωρίσματα παρ’ όλα τα κοινά σημεία, της ισχυρής εκκένωσης δύναμης την σταθερότητα και τη στερεότητα της εργασίας των ποδιών, τις κοφτές κινήσεις, τη σωστή τοποθέτηση του σώματος για να είναι έτοιμο να αντιδράσει σε επίθεση από κάθε διεύθυνση. Οι αθλητές που επιδεικνύουν το Nanquan συχνά κραυγάζουν και τεντώνουν τους μυς τους όταν εφαρμόζουν δύναμη. δ) Το Xingyiquan πάντα ξεκινά από θέση όπου το βάρος του σώματος κυρίως τοποθετείται στο πίσω πόδι (santishi). Χρησιμοποιεί το κόψιμο με τη παλάμη, την ευθεία κίνηση (σφύριγμα) του αέρα, το τιρμπουσόν, το πλάγιο χτύπημα - σπρώξιμο και την αιώρηση σαν τις βασικές του τεχνικές. Αυτό το στυλ Wushu μιμείται τις χαρακτηριστικές κινήσεις ορισμένων ζώων όπως του δράκου, της τίγρης, του πιθήκου, του αλόγου, της χελώνας, του κόκορα, του γερακιού, του χελιδονιού, του φιδιού, του αετού και της αρκούδας. Το Xingyiquan χαρακτηρίζεται από απλές και σταθερές κινήσεις, κατευθείαν προώθησης και συμπαγείς ασκήσεις ρουτίνας. ε) Το Baguazhang χαρακτηρίζεται από ειδική εργασία στα πόδια και περιστροφή του σώματος. Χρησιμοποιεί τεχνικές παλάμης changing, σπρωξίματος, αρπαγής, μεταφοράς, οδήγησης, τρυπήματος, κοψίματος, μπλοκαρίσματος, κ.λ.π. Ο αθλητής που κάνει την επίδειξη περπατά σταυρωτά προς όλες τις διευθύνσεις. Γνωρίσματά του είναι οι γρήγορες κινήσεις του σώματος, η εύκαμπτη λειτουργία των ποδιών και οι διαρκείς αλλαγές διεύθυνσης. στ) Το Baijiquan είναι σχολή μάχης της πυγμαχίας με γνωρίσματα συντομίας, με κοφτερό τρύπημα, ισχυρό πλησίασμα, κρούση των ώμων, τεχνικές πιέσης και υποστήριξης. Οι ασκήσεις ρουτίνας είναι συχνά σύντομες και καλά πλεγμένες και εκτελούνται με βίαια δύναμη. Βαρύ πάτημα κάτω του ποδιού και τολμηρό πλησίασμα χρησιμοποιούνται συχνά για να υποβοηθήσουν την εφαρμογή δύναμης. ζ) Το Tongbeiquan χαρακτηρίζεται από πέντε βασικές τεχνικές: το ρεύμα αέρος από το πίσω χέρι, το χαστούκι, η διείσδυση τρύπημα, η υποστήριξη με την παλάμη και το ρεύμα αέρος τιρμπουσόν, όλες πολύ στενά συνεργάσιμες η μία με την άλλη και που συμπληρώνονται από άλλες οκτώ τεχνικές: αρπαγή, γάντζωμα, τρίψιμο, κόψιμο, κομμάτιασμα, μπήξιμο, ράπισμα. Ένα ειδικό γνώρισμα είναι ότι το χέρι χτυπά με την παλάμη και σκίζει τον αέρα με τη μορφή της γροθιάς. Το λύγισμα των ώμων και το στρίψιμο του καρπού χρησιμοποιούνται έτσι ώστε τα μπράτσα να χτυπούν μακριά με ξαφνική γρήγορη και εκρηκτική δύναμη. η) Το Fanziquan χρησιμοποιεί σύντομες γρήγορες και ζωηρές κινήσεις, συμπαγείς και καλοπλεγμένες ασκήσεις ρουτίνας και γρήγορη εφαρμογή δύναμης. Το Fanziquan χαρακτηρίζεται από τη γρήγορη διαδοχική εναλλαγή των κινήσεων των χεριών και των ποδιών και συνήθως διάφορες τεχνικές εφαρμόζονται ταυτόχρονα με ένα ξέφρενο τρόπο. θ) Το Piguan είναι μια πολεμική τέχνη με χτυπήματα μεγάλου βεληνεκούς. Χαρακτηρίζεται από το πλησίασμα από μακρυά, τις ισχυρές επιθέσεις που συνοδεύονται από τεχνικές μάχης. Βίαιη ένταση και συστολή, υποχώρηση και απόκρουση χαρακτηρίζουν της επιδείξεις του. Η εφαρμογή των τεχνικών απαιτεί γρήγορη μέση και εύκαμπτο ισχίο τα μπράτσα χαλαρά και σταυρωμένα και η δύναμη να επικεντρώνεται στους ώμους και στα μπάτσα. ι) Το Shaolinquan είναι ένα μεγάλο σύστημα από λαβές μεγάλης ποικιλίας και διαφορετικών στύλ και συμπεριλαμβάνει dahongquan, xiahongquan, paoquan, meihuaquan, qixingquan και luohanquan. Το Shaolinquan όπως διδάσκεται στο Μοναστήρι Shaolin στο Song Slan στην επαρχία Henan έχει χαρακτηριστικά γνωρίσματα κατευθείαν μπροστά μικρές, συμπαγείς και πολύ ισχυρές στάσεις και κινήσεις. Μια ιδιαιτερότητα είναι ότι η πυγμή χτυπά με το μπράτσο ούτε χαλαρό ούτε σφιγμένο. Η κατάληξη της κίνησης συνοδεύεται συχνά από ηχηρή εκπνοή (ρουθούνισμα). ια) Το Chuojiquan χαρακτηρίζεται από τεχνικές επίθεσης με τα πόδια. Οι βασικές τεχνικές για τα πόδια περιλαμβάνουν πάτημα, κλωτσιά, εγκλωβισμό, σκόπευση, προσποίηση, βηματισμό και συνθλιπτικά πλήγματα. Στη προπόνηση κάθε βήμα ακολουθείται από κλωτσιά με εναλλάξ κινήσεις χεριού και ποδιού. Είναι λαμπρό στύλ για τεχνικές για τα πόδια. ιβ) Το Ditangquan έχει σαν χαρακτηριστικό του στύλ το κύλισμα, πέσιμο, συστροφή και αναστροφή. Εμπεριέχει πολλά ακροβατικά στοιχεία και όσο περισσότερα γίνονται αυτά τόσο παρουσιάζει και υψηλότερο βαθμό δυσκολίας. ιγ) Το Xiangxingquan είναι τέχνη μίμησης και μάχης που περιέχει τεχνικές μάχης κατ’ απομίμηση ζώων, πουλιών ή κατ’ αναπαράσταση διαφόρων προσώπων. Περιέχει πολλά στυλ όπως το γδάρσιμο από νύχια του αετού, το αρπακτικό σαρκοβόρο έντομο, το στυλ του πιθήκου, το στύλ του φιδιού, το στύλ του μεθυσμένου. Το Xiang-x-ingquan δίνει έμφαση στη μίμηση του πνεύματος ορισμένων ζώων ή προσώπων. Κάνοντας πρακτική του Xiang-xingquan κάποιος πρέπει όχι μόνο να μιμηθεί τη μορφή κάποιου αλλά και πλήρως να επιδείξει τα χαρακτηριστικά του Wushu επίθεσης και άμυνας. Β) Τα όπλα. α) Κοντά όπλα που περιλαμβάνουν, σπαθί, ξίφος και μαχαίρι. β) Μακριά όπλα που περιλαμβάνουν ακόντιο, ραβδί, γιαταγάνι και σπαθί με μακριά λαβή. γ) Διπλά όπλα που περιλαμβάνουν, διπλά σπαθιά, διπλά ξίφη, διπλούς γάτζους, διπλές τσεκουρολόγχες και διπλά δικέφαλα ακόντια. δ) Μαλακά όπλα όπου περιλαμβάνουν εννιάχορδο μαστίγιο, διπλό μαστίγιο, απλό σπαθί με μαστίγιο, τρίπτυχο ραβδί, μετεωριζόμενο σφυρί και σκοινί με ακόντιο. Γ) Σετ πυγμαχίας α) Πυγμαχία με γυμνά χέρια όπως γροθιές και αρπαγές με ένα αντίπαλο πυγμάχο β) Πυγμαχία με όπλα όπως μάχη με σπαθιά, μάχη με ξίφη, μάχη με ακόντια, μάχη με ραβδιά, απλό σπαθί εναντίον ακοντίου, διπλά σπαθιά εναντίον ακοντίου, σπαθί με μακριά λαβή εναντίον ακοντίου, τρίπτυχο ραβδί εναντίον ακοντίου. γ) Γυμνά χέρια εναντίον όπλων όπως σπαθί, ακόντιο, ή διπλά ακόντια. Δ) Ομαδικές Ασκήσεις. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει όλες τις ασκήσεις που εκτελούνται από 6 ή περισσότερα πρόσωπα με ή χωρίς όπλα, δημιουργώντας σχήματα με συγχρονισμένες κινήσεις. Αυτές οι ασκήσεις παρουσιάζονται συχνά με τη συνοδεία μουσικής. 2) Ελεύθερη μάχη. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει όλων των ειδών την ελεύθερη μάχη, μεταξύ δύο αντιπάλων δοκιμάζοντας την εφυία και τις τεχνικές κάτω από ορισμένες συνθήκες και με συγκεκριμένους κανόνες. Τα αθλήματα είναι ελεύθερη πυγμαχία, σπρώξιμο με τα χέρια και μονομαχία με κοντά όπλα. Το Κινέζικο Wushu έχει το δικό του παραδοσιακό σύστημα προπόνησης. Είναι έξη χαρακτηριστικά στις προπονητικές του μεθόδους τα ακόλουθα 1) Ενσωμάτωση της σκληρότητας με μαλακότητα. Το Κινέζικο Wushu τονίζει την ολοκλήρωση της μαλακότητας και της σκληρότητας. Όλες οι σχολές του Wushu τονίζουν την μέθοδο προπόνησης “ με εσωτερική σκληρότητα και εξωτερική μαλακότητα” “επιφανειακή μαλακότητα και ουσιαστική σκληρότητα” “ενσωμάτωση της μαλακότητας στη σκληρότητα και της σκληρότητας στη μαλακότητα” και “ο συντονισμός σκληρότητας και μαλακότητας επιφέρει σχεδόν τη νοητική σταθερότητα” κ.λ.π. 2) Συντονισμός των εσωτερικών και εξωτερικών δραστηριοτήτων Οι Εσωτερικές δραστηριότητες αναφέρονται σε λειτουργίες του μυαλού, οι εξωτερικές δραστηριότητες αναφέρονται σε σωματικές κινήσεις, του ματιού, του χεριού, του ποδιού, του κορμιού κ.λ.π. Μια επιταγή αφορά, την ανταπόκριση των πάνω με τα κάτω μέλη του σώματος: τα χέρια πρέπει να συμπίπτουν με τα πόδια, οι αγκώνες με τα γόνατα, οι ώμοι με τα ισχία. Αυτές οι ανταποκρίσεις ονομάζονται “Wai-San-He” “(Τρεις εξωτερικές ανταποκρίσεις)”. Μια άλλη επιταγή αφορά τον πλήρη συντονισμό των κινήσεων του σώματος. Πρέπει να υπάρχει ανταπόκριση μεταξύ του χεριού, του ματιού, του κορμιού, του ποδιού κ.λ.π., όταν ένα απ’ αυτά κινείται, όλα τ’ άλλα κινούνται, όταν ένα απ’ αυτά μένει ακίνητο, όλα τ’ άλλα μένουν ακίνητα. Αλλά οι εξωτερικές δραστηριότητες πρέπει να συντονιστούν με εσωτερικές δραστηριότητες. Όταν υπάρχει ειλικρίνεια στο μυαλό, γίνονται όπως πρέπει οι κινήσεις του σώματος. Έτσι στη προπόνηση του Wushu, πρέπει να απαλλαγεί κανείς από κάθε τι που διασπά τη νοητική του συγκέντρωση και αυτό είναι πρωταρχικής σημασίας γι’ αυτόν που ασκείται στο Wushu. Επί πλέον η επαγρύπνηση πρέπει να συντονίζεται με τη πρόθεση, η πρόθεση με το qi (την ενυπάρχουσα ενέργεια) και το qi με την ενεργό εκδήλωση της ενέργειας. Αυτές οι ανταποκρίσεις καλούνται “Nei-San-He” “(Τρεις εσωτερικοί συντονισμοί)”. Μόνο όταν επιτύχει αυτό το συντονισμό μπορεί ο ασκούμενος στο Wushu να αποκτήσει μια βαθύτερη κατανόηση του Wushu και η επίδοση του μπορεί να φτάσει σ’ ένα προχωρημένο επίπεδο. 3) Η προέλευση και ο έλεγχος του qi και της αναπνοής Qi σημαίνει ροή ενυπάρχουσας ενέργειας, σημαίνει τη ψυχοφυσιολογική δύναμη που συνδέει με τη κυκλοφορία και την αναπνοή. Το Κινέζικο Wushu αποδίδει μεγάλη σημασία στη προπόνηση του qi και στον έλεγχο της αναπνοής. Για παράδειγμα, ο ασκούμενος στο taijiquan καλείται να βυθίσει το qi στο ομφαλό και να ”κατευθυνθεί από το μυαλό”. Το Shaolin quan επιμένει ότι “το qi πρέπει να ενεργοποιείται από τον ομφαλό προς τα έξω” και ότι κατά τη διάρκεια αυτής της ασκήσεις “το σώμα και τα μέλη του δραστηριοποιείται μέσω της ελεγχόμενης χρήσης του qi και της αναπνοής”. Όλες οι άλλες σχολές του Κινέζικου Wushu και όλα τα στυλ δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στον έλεγχο του qi όπως επίσης και της αναπνοής. 4) Εντατικοποίηση της εσωτερικής ενέργειας Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη του σώματος και ο κορμός πρέπει να γεμίζουν μ’ ένα είδος έντασης εσωτερικής ενέργειας όταν πραγματοποιείται μια στάση ή κίνηση και ότι πρέπει να έχει κάποιος ένα φυσικό αίσθημα έντασης σ’ αυτά τα μέλη του σώματος. Οι τεχνικές του Wushu απαιτούν απόλυτη ισορροπία και ακρίβεια στις κινήσεις και τις στάσεις. Απαιτούν επίσης την αντίστοιχη εσωτερική ενέργεια ή ένταση στα μέλη και το κορμό και το αποτέλεσμα οι κινήσεις και οι στάσεις θα είναι γεμάτες ζωηράδα και θα φαίνονται ενεργητικότερες. 5) Συνεχές και αδιάκοπες κινήσεις Το Κινέζικο Wushu απαιτεί όλες οι κινήσεις, σε μια άσκηση ρουτίνας, να συνδέονται και να εκτελούνται με συνεχή ροή σε μια μαλακή αλυσίδα ενεργειών. Αν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις μπορεί το “qi” να μπλοκαριστεί και να διαρρεύσει ανεξέλεγκτα. Αυτό εφαρμόζεται σ’ όλα επίσης τα στύλ. του Wushu όπως και στο Taijiquan.Τα άλλα στύλ εν τούτοις δεν απαιτούν τη ρευστότητα που χαρακτηρίζει το Taijiquan, αλλά απαιτούν όλες οι κινήσεις, παρ’ όλο που είναι χωριστές ή διακόπτονται μορφικά, να συνδέονται πνευματικά με το “Qi” ή “Yi” (πρόθεση) ούτως ώστε να σχηματίσουν ένα ενιαίο σύνολο. Ο ασκούμενος στο Wushu πρέπει να επιτύχει αυτό με τις συντονισμένες διανοητικές του δραστηριότητες, ή ακόμα και με την εργασία που πραγματοποιούν τα μάτια. 6) Σούστες και ακριβείς τεχνικές μάχης Οι τέσσερεις βασικές τεχνικές μάχης στο Wushu είναι κλωτσιές, χτυπήματα, τρυπήματα και αρπαγές, που συνιστούν σχεδόν όλες τις επιθετικές και αμυντικές κινήσεις στις ασκήσεις ρουτίνας του Wushu (όπως χτύπημα και τρύπημα) στις τεχνικές με όπλα. Κάθε μια απ’ αυτές τις βασικές τεχνικές έχει ορισμένο αριθμό τρόπων. Για παράδειγμα στις κλωτσιές υπάρχει κλωτσιά με τη φτέρνα, τεντωμένη πλάγια κλωτσιά, κλωτσιά με τη μύτη του ποδιού, συσπείρωση, σαρωτική κλωτσιά, γρήγορη κλωτσιά κ.λ.π. Στο χτύπημα υπάρχει σπρώξιμο, κομμάτιασμα, το καρφί προς τα πάνω, το συντριπτικό χτύπημα κ.λ.π. Για καθένα απ’ αυτούς τους τρόπους, υπάρχει ειδική μέθοδος εκτέλεσης. Για παράδειγμα η κλωτσιά με τη φτέρνα, η τεντωμένη πλάγια κλωτσιά, η σαρωτική κλωτσιά, απαιτούν μάζεμα και τέντωμα του ποδιού, αλλά η κλωτσιά με τη φτέρνα, πρέπει να γίνει με τα δάχτυλα του ποδιού σηκωμένα, το πέλμα να οδηγεί και τη δύναμη εφαρμοσμένη στη φτέρνα, η τεντωμένη πλάγια κλωτσιά, πρέπει να γίνει με τα δάχτυλα του ποδιού να είναι στραμένα στο πλάϊ, το πέλμα να οδηγεί και τη δύναμη εφαρμοσμένη στο κέντρο του πέλματος και η σαρωτική κλωτσιά, πρέπει να γίνει με τα δάχτυλα του ποδιού στραμένα πλάγια, το πέλμα κάτω και η δύναμη εφαρμοσμένη στην εξωτερική άκρη του πέλματος. Υπάρχουν αυστηρά καθορισμένες εξειδικευμένες ποιότητας για κάθε τρόπο των βασικών τεχνικών του Wushu, κλωτσιές, χτυπήματα, τρυπήματα και αρπαγές. Πρέπει να υπάρχει ώστε να μη συγχέονται η μια με την άλλη.

Τι είναι ο Χρόνος; Aρθρο του Lee Smolin

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΠΑΡΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ http://www.physics4u.gr/articles/2002/whatistime.html Τι είναι ο Χρόνος; Aρθρο του Lee Smolin, Νοέμβριος 2002 Κάθε παιδί που πάει σχολείο μαθαίνει τι είναι ο χρόνος. Αλλά επίσης για κάθε παιδί φτάνει μια στιγμή, που βρίσκεται αντιμέτωπο με τα παράδοξα που γεννάει η καθημερινή μας αντίληψη για τον χρόνο. Θυμάμαι όταν ήμουν και ο ίδιος παιδί, πως ξαφνικά μου καρφώθηκε στο μυαλό η ερώτηση αν ο χρόνος θα μπορούσε να τελειώνει κάπου ή να συνεχίζεται επ άπειρον. Πρέπει να τελειώνει κάποτε, γιατί πως να συλλάβουμε την άπειρη παρουσία του που θα εκτείνεται μπροστά μας, αν ο χρόνος δεν έχει τέλος; Αλλά πάλι αν έχει τέλος τι συμβαίνει ύστερα; Μελετώ την ερώτηση τι είναι ο χρόνος, κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ενήλικης ζωής μου. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ από την αρχή ότι δεν βρίσκομαι κοντύτερα στην απάντηση απ' ότι όταν ήμουν παιδί. Πράγματι μετά από αυτή όλη τη μελέτη, δεν νομίζω ότι μπορούμε ν' απαντήσουμε ούτε στην απλή ερώτηση: Τι πράγμα είναι αυτός ο χρόνος; Ίσως το καλύτερο πράγμα που μπορώ να πω για τον χρόνο είναι να εξηγήσω πως βάθυνε για μένα το μυστήριο του χρόνου καθώς προσπαθώ να το αντιμετωπίσω. Να ένα ακόμη παράδοξο του χρόνου, που το ανακάλυψα μόνο όταν μεγάλωσα. Όλοι μας ξέρουμε ότι τα ρολόγια μετράνε το χρόνο. Αλλά τα ρολόγια είναι σύνθετα φυσικά συστήματα και ως εκ τούτου υπόκεινται σε ατέλειες, φθορές και εξάντληση της πηγής ενέργειάς τους. Αν πάρω δύο πραγματικά ρολόγια, τα συγχρονίσω και τα αφήσω να λειτουργήσουν, μετά από λίγο καιρό θα διαφωνούν ως προς τον χρόνο που δείχνουν. Ποιο από αυτά λοιπόν μετράει τον αληθινό χρόνο; Υπάρχει πράγματι μόνο ένας απόλυτος χρόνος, ο οποίος αν και μετρείται με ατέλειες από τα πραγματικά ρολόγια, είναι ο αληθινός χρόνος του Κόσμου; Μοιάζει πως μάλλον έτσι πρέπει να είναι, αλλιώς τι νόημα έχει να λέμε ότι ένα ρολόι πάει μπροστά ή πίσω; Από την άλλη μεριά πάλι, τι νόημα έχει να λέμε ότι υπάρχει ένας απόλυτος χρόνος, αν κανένας ποτέ δεν μπορεί να τον μετρήσει με ακρίβεια; Η πίστη σ' έναν απόλυτο χρόνο γεννά άλλα παράδοξα. Θα υπήρχε ροή του χρόνου αν δεν υπήρχε τίποτα στο Σύμπαν; Αν κάθε τι σταματούσε, αν τίποτα δεν εξελισσόταν, θα συνέχιζε να ρέει ο χρόνος; Από την άλλη πλευρά, ίσως δεν υπάρχει ένας μοναδικός απόλυτος χρόνος. Στην περίπτωση αυτή ο χρόνος είναι μόνο ότι μετράνε τα ρολόγια, και καθώς υπάρχουν πολλά ρολόγια τα οποία τελικά διαφωνούν, υπάρχουν και πολλοί χρόνοι. Χωρίς έναν απόλυτο χρόνο, μπορούμε μόνο να πούμε, ότι ο χρόνος ορίζεται σχετικά με κάποιο ρολόι που επιλέγουμε να χρησιμοποιούμε. Αυτό σαν ιδέα φαίνεται ελκυστικό, διότι δεν απαιτείται να πιστέψουμε σε κάποια απόλυτη ροή του χρόνου την οποία δεν παρατηρούμε. Μας οδηγεί όμως σε κάποιο πρόβλημα αν γνωρίζουμε έστω και λίγα από φυσική. Ένα από τα αντικείμενα που περιγράφει η φυσική είναι η κίνηση, και δεν μπορούμε να συλλάβουμε την έννοια της κίνησης χωρίς το χρόνο. Έτσι η έννοια του χρόνου είναι βασική για τη φυσική. Ας θεωρήσουμε τον πιο απλό νόμο κίνησης που ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλαίο και τον Καρτέσιο και τυποποιήθηκε από τον Νεύτωνα. Ένα σώμα στο οποίο δεν δρα καμιά δύναμη, κινείται σε ευθεία γραμμή με σταθερή ταχύτητα. Ας μην απασχοληθούμε εδώ με το τι είναι η ευθεία γραμμή, (αυτό είναι το πρόβλημα του χώρου, το οποίο είναι τελείως ανάλογο με το πρόβλημα του χρόνου, αλλά δεν θα το θίξω εδώ.) Για να καταλάβουμε τι λέει αυτός ο νόμος, χρειάζεται να ξέρουμε τι σημαίνει να κινείσαι με σταθερή ταχύτητα. Η έννοια αυτή απαιτεί την έννοια του χρόνου, καθώς κάτι κινείται με σταθερή ταχύτητα όταν διανύει ίσα διαστήματα σε ίσους χρόνους. Μπορούμε τότε ν' αναρωτηθούμε: Ως προς ποιο χρόνο είναι η κίνηση σταθερή; Πρόκειται για τον χρόνο κάποιου ιδιαίτερου ρολογιού; Αν ναι πως θα ξέρουμε ποιο ρολόι να διαλέξουμε, αφού όπως παρατηρήσαμε λίγο πριν, όλα τα πραγματικά ρολόγια βαθμιαία θα αποσυγχρονιστούν το ένα με το άλλο. Ή μήπως ο νόμος αναφέρεται σε έναν ιδανικό απόλυτο χρόνο; Ας υποθέσουμε ότι υιοθετούμε την άποψη πως ο νόμος αναφέρεται σ' έναν ιδανικό απόλυτο χρόνο. Αυτό λύνει το πρόβλημα της επιλογής ρολογιού, αλλά θέτει άλλο πρόβλημα αφού κανένα ρολόι δεν μετράει αυτόν τον φανταστικό, ιδεατό χρόνο. Πως θα μπορούσαμε να είμαστε στ' αλήθεια σίγουροι ότι η διατύπωση του νόμου αυτού είναι σωστή, αν δεν έχουμε πρόσβαση σ' αυτόν τον απόλυτο ιδεατό χρόνο; Πως θα μπορούσαμε να διακρίνουμε αν κάποια φαινομενική επιτάχυνση ή επιβράδυνση ενός σώματος οφείλεται στην αποτυχία του νόμου, η απλώς στην ατέλεια του ρολογιού που χρησιμοποιούμε; Ο Νεύτωνας όταν διατύπωσε τους νόμους της κίνησης, διάλεξε να λύσει το πρόβλημα της επιλογής ρολογιού, δεχόμενος την ύπαρξη ενός απόλυτου χρόνου. Κάνοντας κάτι τέτοιο βρέθηκε αντίθετος με την άποψη άλλων συγχρόνων του, όπως ο Descartes και ο Gottfried Leibniz, οι οποίοι πρέσβευαν ότι ο χρόνος είναι μόνο μια όψη των σχέσεων μεταξύ των πραγματικών αντικειμένων και των πραγματικών διαδικασιών στον Κόσμο. Ίσως η δική τους να είναι η καλύτερη φιλοσοφία, αλλά καθώς ο Νεύτωνας ήταν η αυθεντία του καιρού του, επικράτησε η άποψή του. Ο Albert Einstein, ο οποίος κατέρριψε την άποψη του Νεύτωνα για τον χρόνο, επαινούσε το θάρρος και την κρίση του Νεύτωνα να πάει κόντρα σ' αυτό που ήταν ξεκάθαρα η καλύτερη φιλοσοφική επιλογή, και έκανε τις συγκεκριμένες υποθέσεις για να επινοήσει μια φυσική που είχε νόημα. Αυτή η διαμάχη, μεταξύ της άποψης του χρόνου ως απόλυτου και προϋπάρχοντος, και του χρόνου ως μιας αντανάκλασης των σχέσεων μεταξύ των πραγμάτων, μπορεί να δοθεί γλαφυρά με τον παρακάτω τρόπο. Φαντασθείτε ότι το Σύμπαν είναι μια σκηνή όπου ένα κουαρτέτο εγχόρδων η ένα γκρουπ της τζαζ πρόκειται να παίξει. Η σκηνή και η αίθουσα είναι προς το παρόν άδεια, αλλά εμείς ακούμε ένα τικ-τακ, σαν κάποιος να έχει ξεχάσει μετά την τελευταία δοκιμή, να κλείσει ένα μετρονόμο, που βρίσκεται σε μια γωνιά του κοίλου της ορχήστρας. Ο μετρονόμος που χτυπάει στην άδεια αίθουσα είναι το αντίστοιχο του φανταστικού απόλυτου χρόνου του Νεύτωνα, ο οποίος προχωράει αιώνια με σταθερό ρυθμό, πριν και ανεξάρτητα από καθετί που υπάρχει πραγματικά η συμβαίνει στο Σύμπαν. Οι μουσικοί εισέρχονται, το Σύμπαν ξαφνικά δεν είναι άδειο αλλά μπαίνει σε κίνηση, και αρχίζουν να παίζουν υφαίνοντας ο καθένας τη δική του ρυθμική τέχνη. Τώρα ο χρόνος που εισέρχεται στη μουσική τους δεν είναι ο απόλυτος προϋπάρχων χρόνος του μετρονόμου. Είναι ένας σχετικός χρόνος βασισμένος στην ανάπτυξη πραγματικών σχέσεων μεταξύ των μουσικών φράσεων. Το ξέρουμε ότι είναι έτσι επειδή οι μουσικοί δεν ακούνε το μετρονόμο. Ακούνε ο ένας τον άλλο, και ανάμεσα στις μουσικές εναλλαγές τους, παράγουν ένα χρόνο στη συγκεκριμένη θέση και στην παρούσα στιγμή μέσα στο Σύμπαν. Όμως πάντα ο μετρονόμος βρίσκεται στη γωνιά του και χτυπάει χωρίς ν' ακούγεται από τους μουσικούς. Για τον Νεύτωνα ο χρόνος των μουσικών, ο σχετικός χρόνος δεν είναι παρά μια σκιά του πραγματικού, απόλυτου χρόνου του μετρονόμου. Κάθε ρυθμός που ακούγεται, όπως και ο χτύπος κάθε πραγματικού φυσικού ρολογιού, ακολουθεί ατελώς τον πραγματικό, απόλυτο χρόνο. Από την άλλη πλευρά, για τον Leibniz και άλλους φιλοσόφους, ο μετρονόμος είναι μια φαντασία που μας τυφλώνει μπροστά σ' αυτό που συμβαίνει πραγματικά. Ο μόνος χρόνος είναι αυτός που υφαίνουν οι μουσικοί με την μουσική τους. Η διαμάχη μεταξύ απόλυτου και σχετικού χρόνου αντανακλά την ιστορία της φυσικής και φιλοσοφίας και ορθώνεται μπροστά μας στις μέρες μας, καθώς προσπαθούμε να καταλάβουμε ποια έννοια του χώρου και του χρόνου πρόκειται ν' αντικαταστήσει αυτήν του Νεύτωνα. Αν δεν υπάρχει απόλυτος χρόνος, τότε οι νόμοι της κίνησης του Νεύτωνα δεν έχουν νόημα. Αυτό που πρέπει να τους αντικαταστήσει πρέπει να είναι ένα διαφορετικό είδος χρόνου που να έχει νόημα όταν κανείς μετράει τον χρόνο με οποιοδήποτε ρολόι. Αυτό που μας χρειάζεται είναι ένας "δημοκρατικός" μάλλον χρόνος, παρά ένας "αριστοκρατικός" χρόνος, σύμφωνα με τον οποίο η ένδειξη οποιουδήποτε ρολογιού όσο ατελής και αν είναι, είναι ισότιμη με οποιουδήποτε άλλου. Ο Leibniz βέβαια δεν μπόρεσε ποτέ να επινοήσει ένα τέτοιο νόμο. Ο Einstein όμως μπόρεσε και πρόκειται για μια από τις μεγάλες επιτυχίες της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, ότι βρέθηκε ένας τρόπος να εκφράσουμε τους νόμους κίνησης κατά τρόπο ώστε να έχουν νόημα οποιοδήποτε ρολόι και αν χρησιμοποιήσει κανείς. Κατά παράδοξο τρόπο αυτό γίνεται με την απαλοιφή κάθε αναφοράς στο χρόνο μέσα στις βασικές εξισώσεις της θεωρίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για τον χρόνο γενικά και αφηρημένα. Μπορούμε μόνο να περιγράφουμε πως αλλάζει το Σύμπαν με τον χρόνο αν όμως πούμε πρώτα στη θεωρία, ακριβώς ποιές πραγματικές φυσικές διαδικασίες θα χρησιμοποιηθούν ως ρολόγια για να μετρούν το πέρασμα του χρόνου. Αν είναι έτσι λοιπόν τα πράγματα, γιατί λέω πως δεν γνωρίζω τι είναι πραγματικά ο χρόνος; Το πρόβλημα είναι ότι η Γενική Σχετικότητα είναι μόνο η μισή επανάσταση της φυσικής του 20ου αιώνα, γιατί υπάρχει επίσης και η κβαντική θεωρία. Και η κβαντική θεωρία που αναπτύχθηκε αρχικά για να εξηγήσει τις ιδιότητες των ατόμων και των μορίων, χρησιμοποιεί την σύμβαση του Νεύτωνα για έναν απόλυτο χρόνο. Έτσι στη θεωρητική φυσική έχουμε επί του παρόντος, όχι μία αλλά δύο θεωρίες. Την Σχετικότητα και την Κβαντομηχανική, και αυτές βασίζονται σε διαφορετικές συμβάσεις για τον χρόνο. Το κεντρικό πρόβλημα της θεωρητικής φυσικής επί του παρόντος είναι να συνδυάσει την Γενική Σχετικότητα και την Κβαντομηχανική σε μια ενιαία θεωρία της φυσικής, η οποία να μπορεί τελικά ν' αντικαταστήσει τη Νευτώνεια θεωρία που ξεπεράστηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Και πράγματι το εμπόδιο κλειδί για να το πετύχουμε αυτό είναι ότι οι δύο θεωρίες περιγράφουν τον Κόσμο με διαφορετικές σημασίες του χρόνου. Αν κάποιος δεν θέλει να πάει πίσω και να στηρίξει αυτή την ενοποίηση στην παλιά Νευτώνεια σημασία του χρόνου, είναι καθαρό ότι πρέπει να φέρουμε την αντίληψη του Leibniz για τον χρόνο μέσα στην κβαντική θεωρία. Κάτι τέτοιο δεν είναι ατυχώς και τόσο εύκολο. Το πρόβλημα είναι ότι η κβαντική μηχανική επιτρέπει πολλές διαφορετικές και φαινομενικά αντιφατικές καταστάσεις να υπάρχουν συγχρόνως, όσο αυτές υπάρχουν σ' ένα είδος "σκιάς" δηλαδή "δυνάμει πραγματικότητας". (Για να το εξηγήσω αυτό θα έπρεπε να γράψω άλλη μια πραγματεία μεγέθους όπως η παρούσα πάνω στην κβαντική θεωρία). Αυτό εφαρμόζεται επίσης και στα ρολόγια, κατά τον ίδιο τρόπο που η γνωστή γάτα του Schrodinger της κβαντικής θεωρίας, μπορεί να υπάρχει σε μια κατάσταση ώστε να είναι συγχρόνως δυνάμει νεκρή και δυνάμει ζωντανή. Παρόμοια ένα ρολόι μπορεί να υπάρχει σε μια κατάσταση στην οποία αυτό δουλεύει με τον συνηθισμένο τρόπο αλλά συγχρόνως τρέχει και προς τα πίσω. Έτσι αν υπήρχε μια κβαντική θεωρία του χρόνου θα είχε να κάνει όχι μόνο με την ελευθερία επιλογής διαφορετικών φυσικών ρολογιών για να μετρούν το χρόνο, αλλά και με τη σύγχρονη παρουσία, τουλάχιστον δυνητικά, πολλών διαφορετικών ρολογιών. Το πρώτο, το μάθαμε από τον Einstein πως να το κάνουμε. Το δεύτερο έχει μέχρι τώρα αποδειχθεί ότι βρίσκεται πέρα από τη φαντασία μας. Έτσι το πρόβλημα τι είναι ο χρόνος παραμένει άλυτο. Αλλά πρόκειται για κάτι ακόμα χειρότερο, αφού η σχετικότητα φαίνεται να απαιτεί άλλες μεταβολές στη σύλληψη του χρόνου. Μια από αυτές αφορά την εισαγωγική μου ερώτηση, αν ο χρόνος μπορεί ν' αρχίζει ή να τελειώνει ή αν ρέει αιώνια. Η Σχετικότητα πάντως είναι μια θεωρία στην οποία ο χρόνος μπορεί ν' αρχίζει και να σταματάει. Μια περίσταση στην οποία συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας. Μια μαύρη τρύπα είναι το αποτέλεσμα της κατάρρευσης ενός άστρου μεγάλης μάζας, όταν πια έχουν τελειώσει όλα τα πυρηνικά καύσιμά του και παύει να παράγει ενέργεια ως άστρο. ¶παξ και δεν παράγει πια θερμότητα, τίποτα δεν μπορεί να συγκρατήσει ένα άστρο μεγάλης μάζας από την κατάρρευση που προκαλεί η ίδια η βαρυτική έλξη του άστρου. Αυτή η διαδικασία αυτοτροφοδοτείται, διότι νόσο πιο μικρό γίνεται το άστρο τόσο πιο ισχυρή είναι η δύναμη με την οποία έλκονται μεταξύ τους τα μέρη του. Μια συνέπεια αυτού είναι ότι φθάνει σ' ένα σημείο στο οποίο για να διαφύγει κάτι από τη βαρυτική έλξη του άστρου πρέπει να κινείται ταχύτερα από το φως. Επειδή λοιπόν τίποτα δεν κινείται ταχύτερα από το φως, τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει. Αυτός είναι και ο λόγος που το αποκαλούμε μαύρη τρύπα, γιατί ούτε ακόμα και το φως δεν μπορεί να διαφύγει απ' αυτό. Παρόλα αυτά, ας αφήσουμε αυτό το θέμα και ας δούμε τι συμβαίνει στο ίδιο το άστρο. Μόλις γίνει αόρατο σε μας, χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να συμπιεστεί το άστρο στο σημείο όπου απειρίζεται η πυκνότητά του και απειρίζεται επίσης και το βαρυτικό του πεδίο. Το πρόβλημα είναι, τι συμβαίνει στη συνέχεια; Αλλά τι σημαίνει στ' αλήθεια η φράση: "στη συνέχεια"; Αν ο χρόνος αποκτά σημασία μόνο με την κίνηση των φυσικών ρολογιών, τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο χρόνος σταματάει στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας. Διότι όταν το άστρο φτάσει την κατάσταση της άπειρης πυκνότητας και άπειρου βαρυτικού πεδίου, καμιά περαιτέρω μεταβολή δεν μπορεί να συμβεί, και καμιά φυσική διεργασία δεν μπορεί να συνεχιστεί, που να δίνει νόημα στον χρόνο. Έτσι η θεωρία απλά επιβεβαιώνει ότι ο χρόνος σταματάει. Το πρόβλημα είναι στην πραγματικότητα χειρότερο απ' αυτό, διότι η Γενική Σχετικότητα επιτρέπει σε ολόκληρο το Σύμπαν να καταρρεύσει σαν μαύρη τρύπα. Στην περίπτωση αυτή ο χρόνος σταματάει παντού. Μπορεί επίσης να επιτρέψει στον χρόνο να ξεκινήσει. Στην πραγματικότητα έτσι εννοούμε το Big Bang, την πιο δημοφιλή σημερινή θεωρία για την προέλευση του Σύμπαντος. Ίσως το κεντρικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι εμείς που προσπαθούμε να συνδυάσουμε την Σχετικότητα με την Κβαντομηχανική να είναι: τι συμβαίνει στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας; Αν ο χρόνος πραγματικά σταματάει εκεί, τότε πραγματικά πρέπει να σκεφτούμε ότι ο χρόνος σταματάει παντού στο Σύμπαν όταν αυτό καταρρεύσει. Απεναντίας αν δεν σταματάει, τότε πρέπει να σκεφτούμε έναν ολόκληρο αέναο κόσμο, στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας, ο οποίος βρίσκεται για πάντα έξω από την όρασή μας. Επιπλέον αυτό δεν είναι ένα θεωρητικό πρόβλημα, διότι μια μαύρη τρύπα σχηματίζεται κάθε φορά που ένα αστέρι μεγάλης μάζας φτάνει στο τέλος της ζωής του και καταρρέει. Το μυστήριο αυτό λοιπόν συμβαίνει κάπου στο αχανές Σύμπαν που παρατηρούμε, ίσως και 100 φορές το δευτερόλεπτο. Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Είναι το μεγαλύτερο μυστήριο; Όχι, το μεγαλύτερο μυστήριο πρέπει να είναι, ότι ο καθένας μας είναι εδώ για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, και αυτό που το Σύμπαν μας επιτρέπει στο πλαίσιο της ύπαρξής μας είνα;ι να θέτουμε τέτοιες ερωτήσεις. Και να μεταβιβάζουμε από παιδική ηλικία σε παιδική ηλικία τη χαρά της αναζήτησης, της ερώτησης και της μεταβίβασης της γνώσης για το τι ξέρουμε και τι δεν ξέρουμε. Ο LEE SMOLIN,είναι ένας θεωρητικός φυσικός, ο οποίος κατά τον χρόνο της συγγραφής του άρθρου εργαζόταν ως καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Pensylvania και ήταν μέλος του Κέντρου για την Φυσική και την Γεωμετρία της βαρύτητας του ιδίου πανεπιστημίου. Θεωρείται από τους εξέχοντες θεωρητικούς για το πρόβλημα της κβαντικής βαρύτητας. Έγινε γνωστός για τις νεωτεριστικές απόψεις του πάνω στα θεμελιώδη προβλήματα της φυσικής γύρω από τον χωροχρόνο και τη συσχέτιση της Γενικής θεωρίας της Σχετικότητας με την Κβαντομηχανική. Έχει επίσης δουλέψει πάνω στην πρόταση της εφαρμογής μιας εξελικτικής θεωρίας στην Κοσμολογία. Συχνά γράφει άρθρα, βιβλία και εμφανίζεται στα ΜΜΕ με θέματα που ενδιαφέρουν ένα ευρύτερο επιστημονικό κοινό.

ΤΕΣΤ ΓΝΩΣΕΩΝ ΤΗΛΕΜΑΤΙΚΗΣ. COURSE TEST General Telem-1

ΤΕΣΤ ΓΝΩΣΕΩΝ ΤΗΛΕΜΑΤΙΚΗΣ. COURSE TEST General Telem-1

1) Η τηλεματική είναι μια σειρά εφαρμογών που σχετίζονται με

α) τη δημιουργία E-mail

β)τη λήψη και μετάδοση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων ,

γ)την εφαρμογή πρωτοκόλλων μετάδοσης δεδομένων μέσω του διαδικτύου

2) Η …….. είναι μια εφαρμογή της τηλεματικής στην ιατρική πληροφορική

α) Ενδοεπικοινωνία, β) Τηλεΐατρική γ) Κεραία, δ) Επεξεργασία κειμένου

3) Το ………. είναι βασικό εργαλείο της τηλεματικής

α) Ηλεκτρονικό εμπόριο, β) Attachment , γ) Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

4) Το επισυναπτόμενο αρχείο μπορεί να σταλθεί μέσω ……..

α) Κινητού τηλεφώνου, β) Ψηφιακής κάμερας, γ) Fax , δ) E- mail

5) Βασικό πλεονέκτημα των τηλεματικών εφαρμογών είναι ……….

α) Ο περιορισμένος όγκος πληροφοριών, β) Οι εφαρμογές του διαδικτύου

γ) Ο μικρός χρόνος ανταλλαγής δεδομένων, δ) όλα τα παραπάνω

6)Για να δημιουργήσετε ένα λογαριασμό σε μια σελίδα ενημέρωσης μελών είναι απαραίτητη η εισαγωγή ,

α) E-mail β) Password γ) Κειμένου ενημέρωσης ή προσωπικών στοιχείων δ) όλα τα παραπάνω

7) Ο όρος Τηλεματική ( Telematics) δημιουργήθηκε από ……………. το 1976

α) Ιδρυτή της IBM β) τον Howard Reingold, γ) τους Γάλλους Simon Nora & Alain Minc δ) τον Αμερικανό Hohfman H.G

8) Το Hellas Pac είναι ένα δημόσιο δίκτυο του ΟΤΕ που λειτουργεί από το 1990 και μέσω αυτού χρησιμοποιείται το

α) Διαδίκτυο, β) Frame Relay , γ) Η λήψη τηλε-μηνυμάτων ευρείας γκάμας

δ) Σύστημα ανάλυσης ραδιοσημάτων

9) Η πρόσβαση στο Hellas Pac γίνεται μέσω ……………..

α) Συσκευής κινητής τηλεφωνίας, β)Πρωτοκόλλων X.25 , X,28, γ) Κινητών ζεύξεων εύρους όχι μεγαλύτερου των 10 Km, δ) E-mail σε καθορισμένο πρότυπο

10) Η Hellas Com υποστηρίζει ……………….

α) Ψηφιακά κυκλώματα σημείου προς πολλαπλά σημεία μέχρι 16

β) Ψηφιακά κυκλώματα σημείου προς πολλαπλά σημεία μέχρι 4

γ) Μόνον κινητές ζεύξεις αποστολής και λήψης δεδομένων

δ) Μόνο υπηρεσίες εκπαίδευσης ή internet

11) ΤοTeletext μεταδίδει δεδομένα μέσω…….

α) Internet β) Κινητής τηλεφωνίας, γ) ISDN δ) Τηλεόρασης

12) Η αποστολή Fax μέσω internet μπορεί να γίνει μέσω ειδικού λογισμικού όπως

α) Microsoft Office β) Win Fax γ) Inter Fax δ) Direct Fax

13) Το δίκτυο που χρησιμοποιείται στην τηλεδιάσκεψη (video conference) είναι

α)DSL ,β) Intelligent Network , γ) P-38 , δ) ISDN

14) Το νοήμων δίκτυο ( Intelligent Network ) χρησιμοποιεί

α) Μη τηλεφωνικό δίκτυο, β) Το PSTN δίκτυο γ) Μόνο σύνδεση E-mail σε ιντερνέτ

δ) Το πρόγραμμα δημιουργίας ιστοσελίδων

15) Για να συνδεθείτε στο Ιντερνέτ με τον υπολογιστή σας πρέπει να διαθέτετε

α) Προσωπικό κωδικό στο διαδίκτυο, β) Μία κεραία δορυφορική, γ) Ένα μόντεμ ,

δ) Γραμμή ομοαξονικού καλωδίου

16) Το Χ.400 είναι

α) Το standard της Ευρωπαϊκής ένωσης για επικοινωνία, β) Εταιρεία κατασκευής έξυπνων καρτών , γ) Ένα πρόγραμμα εξυπηρέτησης μέσω ιντερνέτ

17) Με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μπορούμε να στείλουμε μήνυμα σε μορφή κειμένου μέσω

α) Του Word, β) ASCII , γ) Μόνο συνοδευόμενο με εικόνα , δ) Σε Αγγλική γλώσσα

18) Το out look Express χρησιμοποιείται σήμερα

α) Για μετάδοση ξενόγλωσσων μηνυμάτων , β) Κυρίως για επιχειρήσεις, γ) Από τη μεγαλύτερη μερίδα των χρηστών του διαδικτύου

19) Το User ID αποτελεί

α) Κωδικό πρόσβασης στο ιντερνέτ, β) Κωδικό που μας αναγνωρίζει ο Η/Υ, γ) την προσωπική μας ταυτότητα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, δ) Κωδικό χρέωσης

20) Αν στείλετε μήνυμα σε λάθος διεύθυνσης τότε

α) Το μήνυμά σας θα αποθηκευθεί στο αρχείο λάθος μηνυμάτων, β) Θα ειδοποιηθείτε για την αποστολή, γ) Θα ειδοποιηθεί ένας τυχαίος χρήστης, δ) τίποτε από αυτά

21) Μέσω του Email μπορούμε να στείλουμε αρχείο μόνο

α) Από κείμενο Word, β) Φωτογραφίες, γ) Αρχείο Excel , δ) Κανένα από όλα αυτά

22) Το Net Meeting υποστηρίζει συνομιλία φωνής και βίντεο

α) Το πολύ 4 συνομιλητών, β) Μέχρι 2 συνομιλητών, γ) Ενός ομιλητή με εικόνα με εικόνα και δύο άλλων με κείμενο, γ) Απεριόριστο αριθμό συνομιλητών

23) Η συνομιλία με πληκτρολόγιο μπορεί να γίνει.

α) Μόνο μέσω του Word, β) Μόνο αν έχουμε κάρτα ήχου, γ) Μόνο με το πληκτρολόγιο δ) Με προγράμματα φωνής και βίντεο ταυτόχρονα

24) Το παράθυρο συνομιλίας στο Net Meeting

α) Δεν μπορούμε να το αποθηκεύσουμε, β) Το αποθηκεύουμε κάθε φορά που θα τερματίζουμε τη συνομιλία, γ) Αποθηκεύεται κάθε τρεις απαντήσεις μόνο

25) Για τη λειτουργία της Βίντεο επικοινωνίας

α) Χρειάζεται μία κάμερα λήψης , β) Κάμερα και για τους δύο χρήστες ,γ) Κάμερες και κάρτα ήχου και για τους δύο χρήστες , δ) κάμερα μόνο αν χρησιμοποιούμε γραμμές ISDN

COURSE TEST General Telem-1 Copyright C. B.Ag. Drougas 2006 DECC

COURSE TEST General Wir. AZ-1

ΑΣΥΡΜΑΤΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ COURSE TEST Wir.AZ.1

1) Ποια από τις παρακάτω δεν είναι ασύρματη ζεύξη

α) Ζεύξη ευρείας κάλυψης , β) Ζεύξη οπτικής επαφής , γ) Ζεύξη δύο άκρων οπτικής ίνας, δ) Κινητές ζεύξεις

2) Κινητές ζεύξεις εμφανίζονται

α) Στην κινητή τηλεφωνία, β) Στις δορυφορικές επικοινωνίες, γ0 Μεταξύ δύο κινούμενων δεκτών και ενός κινούμενου εκπομπού , δ) Σε όλα τα παραπάνω

3) Στις ζεύξεις του ορίζοντος στη διάδοση ενός επιφανειακού κύματος

α) ένα σήμα ανακλάται στην ιονόσφαιρα, β) Υπερβαίνει τη μέγιστη απόσταση της οπτικής επαφής, γ) Το σήμα δεν λαμβάνεται μακρύτερα από 10 Κm

4) Ποια από τις παρακάτω δεν είναι μικροκυματική ζεύξη

α) 4-5GHz , β) 18-20 GHz, γ)10MHz-120MHz, δ) 1-2GHz

5) Τα σήματα που εκπέμπουν ή λαμβάνουν οι κεραίες είναι

α) Υψιπερατά, β) Ζωνοπερατά, γ) Χαμηλοπερατά, δ) Τίποτε από τα παραπάνω

6) Η περιοχή στην οποία το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο δεν ακτινοβολεί ενέργεια γύρω από μία κεραία λέγεται

α) Ζωνοπερατή περιοχή, β) Περιοχή ΧΜL, γ) Κοντινή περιοχή, δ) Περιοχή Fresnel

7) Ένας ακτινοβολητής ονομάζεται ισοτροπικός όταν

α) Ακτινοβολεί εξίσου προς μία κατεύθυνση, β) Δεν ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις του χώρου, γ) Ακτινοβολεί εξίσου προς όλες τις διευθύνσεις του χώρου, δ) Όλα τα παραπάνω

8) Μια κεραία ασύρματης ζεύξης μπορεί να έχει

α) Αντίσταση εισόδου, β) Πάντα μεγαλύτερο μήκος από το μήκος κύματος του ΗΜΜ κύματος, γ) Πάντοτε δύο ίσα τμήματα, δ) Τίποτε από τα παραπάνω

9) Κατά την ανάκλαση ενός ΗΜΜ κύματος σε μια επιφάνεια τότε

α) Συμβαίνει πόλωση του κύματος, β) Το κύμα αλλάζει συχνότητα, γ) Δεν συμβαίνει πόλωση του ΗΜΜ κύματος, δ) Τίποτε από τα παραπάνω

10) Πόλωση είναι το φαινόμενο κατά το οποίο ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα

α) Διαδίδεται προς μία κατεύθυνση, β) Έχει μόνο ορισμένο επίπεδο ταλάντωσης, γ)Μπορεί να μεταφέρει μόνο ένα είδος πληροφορίας, δ) Τίποτε από τα παραπάνω

11) Η λήψη ενός σήματος FM από το δέκτη συμβαίνει γιατί

α) Συντονίζεται ο δέκτης στο μήκος κύματος του εκπεμπόμενου σήματος, β) Το σήμα FM λαμβάνεται από οποιονδήποτε δέκτη, γ) Ο δέκτης συντονίζεται στη συχνότητα του εκπεμπόμενου σήματος, δ) Το μήκος της κεραίας είναι ίδιο με το μήκος κύματος του σήματος

12) Οι δορυφορικές ζεύξεις γίνονται μέσω

α) Ενός ακίνητου σταθμού και ενός κινούμενου δορυφορικού δέκτη, β) Ενός ακίνητου ή κινητού δέκτη και ενός δορυφορικού μεταδότη, γ) Μεταξύ δύο δορυφόρων που αναμεταδίδουν σήματα ορισμένης συχνότητας, δ) Όλα τα παραπάνω

13) Οι παρακάτω δεν αντιπροσωπεύουν ασύρματες ζεύξεις

α) Infrared, β) Wireless, γ) Point to point, δ) Ζεύξεις με οπτικές ίνες

14) Οι ζεύξεις μέσω υπερύθρων χρησιμοποιούν

α) Το φως, β) Ραδιοκύματα, γ0 Καλωδιακές ζεύξεις με φωτεινές δέσμες, δ) Τίποτε από τα παραπάνω

15) Τα ραδιοκύματα επιδρούν με τις υπέρυθρες ,

Σωστό ή λάθος ;

16) Στα ραδιοκύματα όσο μεγαλώνει η συχνότητα τότε δεν συμβαίνει

α) Αύξηση της ενέργειας, β) Μείωση της περιόδου, γ) Μείωση της ενέργειας, δ)Μεγαλύτερη απόσβεση του σήματος όσο περνάει από το μέσο διάδοσης

17) Το Bluetooth χρησιμοποιεί

α) Υπέρυθρες μεταδόσεις πληροφοριών, β) Ραδιοσυχνότητες, γ) Σύνδεση με ένα ομοαξονικό καλώδιο, δ) IF μεταδόσεις

18) Οι ζεύξεις με υπέρυθρες μεταδόσεις δεδομένων γίνεται με τη μέθοδο

α) Των παλμών ραδιοσυχνοτήτων, β) Της διαμόρφωσης κατά πλάτος, γ) Της μετάδοσης πολλών συχνοτήτων φωτός από σημείο σε σημείο, δ) Της μετατροπής του 1και 0 σε παλμούς φωτός

19) Ποιο από τα παρακάτω δίκτυα δεν είναι ασύρματης ζεύξης

α) WLANS, β) LANS, γ)Δίκτυα ζεύξεων οπτικών ινών δ) IF-WLANS

20) Το επικοινωνιακό μοντέλο OSI αναφέρεται στις μεταδόσεις

α) Ραδιοκυμάτων, β) Ζεύξεων με οπτικές ίνες, γ) Μεταδόσεις υπερύθρων , δ) Μεταδόσεις κινητής τηλεφωνίας δεύτερης γενιάς

COURSE TEST General Wir. AZ-1 Copyright C. Bill Ag. Drougas 2006 DECC